Hoewel de SBB in grote aantallen Amerikaanse vierassige wagons had overgenomen en deze zich in de praktijk hadden bewezen, koos men bij de aanschaf van nieuwe wagons voor een drieassige uitvoering. De lange wagon toonde na verloop van tijd een sterke vervorming en kromming. Dit kwam door de zeer slechte loopkwaliteiten van de primitieve, gewichtsloze draaistellen. Desondanks bleven enkele wagons tot 1941 in gebruik. In 1930 reden er nog treinen tussen Winterthur en Wil die uitsluitend uit vierassige wagons bestonden.