De Panzerkampfwagen II was een gemiddeld zware tank die wegens vertragingen in de productie van de eerste Duitse hoofdgevechtstanks werden ingezet. Na succesvolle missies in Polen en Frankrijk aan het begin van de Tweede Wereldoorlog werd de Panzer II ook in Rusland en Noord-Afrika gebruikt, hoewel hij daar inferieur aan de vijandelijke tanks bleek. In 1941 werd het model verder ontwikkeld tot de F-versie met versterkte voor en zijpantsering en een topsnelheid van 40 km/u met een gewicht van 9,5 ton. Het pakket bevat een draaibare geschutskoepel en soepele tracks van zacht plastic.